भावांचे लग्न झाल्यावर बायकोमुळे भाऊ किती बदलतात, याचे एका बहिणीच्या नजरेतून मांडलेली वास्तवदर्शी कवीता.

भावांचे लग्न झाल्यावर बायकोमुळे भाऊ किती बदलतात, याचे एका बहिणीच्या नजरेतून मांडलेली वास्तवदर्शी कवीता.  माणसांच्या गर्दीत  हरवून बसला माझा भाऊ  सांगा ना त्याला  भेटायला कोणत्या पत्त्यावर येऊ...... एकुलता एक दादा  त्याला जिवापाड जपला  लग्न झाल्या पासून  वाहिनी च्या पदरा आड लपला  एक दिवस तरी नको वाहिनी ला भिऊ  सांग ना रे  भेटायला...

Continue Reading

🌺"साद आईची"🌺

🌺"साद आईची"🌺 महिनेमागून महिने, शेवटी वर्ष सरुन जाते वृध्दाश्रमाच्या पायरीवर , वाट तुझी पाहाते भिजून जातो पदर , अन मन रिते राहाते कधी मधी मात्र , तुझी मनीऑर्डर येते पैसे नकोत यावेळी , तूच येऊन जा बाळा मला तुझ्या , घरी घेऊन जा तुझा बा होता तोवर , काळ बरा गेला तुझी आठवण काढत , उघड्या डोळ्यांनी गेला शेवटपर्यंत सांगत होता,  लेक माझा भला तू मोठा साहेब, त्याचं मोठं कौतुक त्याला माझ्याही ह्रदयात फोटो,  तुझा तू पाहून जा बाळा मला तुझ्या , घरी घेऊन जा. दुष्काळाच्या साली , जन्म तुझा झाला तुझ्या दुधासाठी , आम्ही चहा सोडून दिला वर्षाकाठी...

Continue Reading

एकदा तरी सिविल इंजीनियर वर प्रेम करुन पहा

सिविल इंजीनियर म्हणजे काय ……… सिविल इंजीनियर म्हणजे फीरता वारा  सिविल इंजीनियर म्हणजे वाहता झरा। सिविल इंजीनियर  म्हणजे रात्री एकटाच अंधारात चमकनारा तारा।।  सिविल इंजीनियर   अंगावरील शहारा        सिविल इंजीनियर रात्रीचा पहारा।        फक्त  सिविल इंजीनियर आहे        सुख अन दु:खाचा सहारा।। सिविल इंजीनियर जन हिताचा नारा सिविल इंजीनियर आहे अनमोल हिरा। सिविल इंजीनियर   म्हणजे धाक दराराv        त्याचाच आहे वचक सारा।      ...

Continue Reading

Prem kavita

नवरा-बायकोच्या नात्यांची अलगद गुंफण करणारी कविता काल वाचनात आली. दुर्दैवाने कवीचे नाव कळू शकले नाही पण त्याने कवितेची गोडी कमी होत नाही. तो तिला म्हणाला "डोळ्यात तुझ्या पाहू दे" ती म्हणाली "पोळि करपेल, थांबा जरा राहू दे" तो म्हणाला "काय बिघडेल स्वयंपाक नाही केला तर? "ती म्हणाली " आई रागावतील, दूध उतू गेल तर?" "ठीक आहे मग दुपारी फिरून येवू, खाऊ भेळ" "पिल्लू येईल शाळेतून, पाणी यायची तीच वेळ" "बर मग संध्याकाळी आपण दोघेच पिक्चर ला जावू" "नको आज काकू यायच्यात, सगळेजण घरीच जेवू" "तुझ्यामुळे गेली माझी चांगली सुट्टी फुकट" "बघा तुमच्या नादामधे...

Continue Reading

"अप्रतिम लेख by नाना पाटेकर"

वयाच्या तेराव्या वर्षी, 1963ला नोकरीला लागलो. दुपारी शाळा संपली की घरी असेल-नसेल ते खाऊन दोनच्या सुमारास आठ किलोमीटर चालत जायचं. रात्री नऊ-साडेनऊ ते दहा वाजता पुन्हा आठ किलोमीटर चालत यायचं. घरी पोहोचायला साडेअकरा, कधीकधी बारा वाजायचे. पुन्हा सकाळी पावणेसहाला उठून शाळेला. नोकरीचे महिन्याला 35 रुपये आणि रात्रीचं एक वेळचं जेवण मिळायचं. जाताना एकदा आणि येताना एकदा असं दोन वेळा स्मशान लागायचं. कधीच भूत दिसलं नाही. पोटातली भूक भुतापेक्षा भयाण होती. कुठल्याही शाळेत न मिळणारा धडा, परिस्थिती शिकवत होती. हळूहळू कशाचीच भीती वाटेनाशी झाली. मरायचं नव्हतं. येणाऱ्या...

Continue Reading

Ek AAI

नीट वाचा …मनाला लागेल… पावसाळ्याचे दिवस सुरु होते.. पावसाने राज्यात थैमान घातले होते.. जणू ढगांना झालेल्या कसल्यातरी दु:खामुळे ढग जोर-जोरात रडत होते... पावसाच्या सरीवर सरी कोसळत होत्या.. घरातून बाहेर निघायची सोय नव्हती...आणि अशा परिस्थितीत अजय आणि मेघा त्यांच्या चारचाकी कार ने घरी निघाले होते..... पावसामुळे समोरचे काही दिसत नव्हते, म्हणून अजय कार हळू चालवत होता.दोघांना घरी पोहचायला उशीर होणार होता.... आणि पाऊस त्यांच्या वाटेत अजून बाधा घालत होता. दोघेही वैतागलेलेहोते. पण निसर्गापुढे आजपर्यंत कोणाचे काही चालले आहे का??? हळू...

Continue Reading

ती.......!

ती बोलत तर नाही तीचे डोळे खुप बोलतात, मी फक्त पाहात राहतो पाय आपोआप तीच्याकडे वळतात. सतत कसला तरी वीचार करत असते, काय माहीत तीच्या मनात काय चालते. हासतानाही ती खुप कमी हासु पाहते, पण हासताना तीच्या गालावर खळी पडते. ती उभी असते तीथेच कुठेतरी मी ही उभा राहतो, ती जवळ नसली तरी सहवास तीचा मला जाणवतो. खरच भीती वाटते मला तीच्या जाण्याची, माझ्या कवीतेत पुन्हा काळोख येण्याची. ती आली होती...

Continue Reading