MARATHI VIRAH KAVITA

तरी मी असाच उभा होतो अशांत समुद्रा सारखी माझ्या मनाची दश्या वाटलं आयुष्यात पुन्हा उगवेल नव्या स्वप्नांची उषा पण भरल्या हातातली वाळू जशी सरकण निसटली अन् आयुष्याची दौलत सारी एका झटक्यात वाहून गेली पुन्हा एकदा आयुष्य सावरेन म्हणून वाट पाहत होतो पाया खालची वाळू सरकली तरी मी असाच उभा होतो तिच्या मनातले भाव मला समजताच आले नाही अन् माझ्या आतली धडपड तिने कधी ओळखलीच नाही पैश्यानेच सगळं...